Öteki Sinema - alt kültür sinema yayını

Aşkın Otopsi Raporu: When Harry Met Sally

When Harry Met Sally sadece karakterlerin hikayesi değil, iki güçlü yaratıcı kişiliğin çarpışmasının sonucu olarak ortaya çıktı. Rob Reiner’ın analitik yönetmenliği ile Nora Ephron’un keskin gözlem gücü...

Okumaya Devam Et

Zombi Medya: Dijitalin Televizyona Dönüşü!

Bir zamanlar televizyonun mezarını kazanlar, şimdi onun ruhunu platformlara çağırıyor. Ekran küçüldü, yayın akışı dağıldı,

Boyalar Kuruduğunda: Drew Struzan – Sinemanın Son Ressamı

Drew Struzan, ticari sinemanın yalın pazarlama refleksini, klasik portre geleneğinin ışık ve yüzey bilgisiyle birleştirerek,

Tüketimin İnşaat Seti: Lego Filmlerinin Anatomisi

Lego’ya karşı bir nefretim yok, hatta saygım var. Ama bu Lego filmlerinden... işte onlardan hiç

Cin Kuyusuna Düşen Türk Korku Sineması

2000’li yıllardan itibaren Türk korku sineması kendi içinden doğan bir alt kültür yaratmak yerine, sürekli

Film Kritik

John Candy: I Like Me – Herkesi Güldürüp Kimseyi Üzmeden Yaşamak

I Like Me” belgeseli John Candy’nin maskesini nazikçe kaldırıyor. Çocukluğundaki kayıplar, babasının erken ölümü, ailesine bakan “iyi çocuk” rolü… Hepsi onu, Bill Murray'in belgeseldeki

Tron: Ares — Dijital Ruhun Cinayeti

İlk Tron’u çocukken televizyonda izlemiştim; sıradışı, yenilikçi ve gerçek anlamda “dijital evren” fikrini sinemada mümkün kılan bir deneyimdi. 28 yıl sonra Tron: Legacy geldi;

One Battle After Another: Anderson’un En Sert, En Politik Filmi

One Battle After Another... Paul Thomas Anderson, Pynchon’la ikinci randevusunda “anaakım” denen plastik akvaryumun camını tek hamlede çatlatıyor.

Cinsiyetin Silahları: Erkekliğin Sökülüşü ve Sayara

Sayara, bir “kadın vigilante” filmi olmanın ötesinde, feminist bir şiddet manifestosu. Burada adalet, mahkeme salonunda değil, yumrukta, tekmede, ısırıkta. Can Evrenol, intikam temasını Yeşilçam’ın

Dedemin Evi: Belleğin Kırık Pencereleri

Gülten Taranç’ın Dedemin Evi belgeseli, ilk bakışta kişisel bir aile hikâyesi gibi görünse de, derinlemesine incelendiğinde Türkiye’nin toplumsal belleğine açılan çok katmanlı bir kapıya

Öteki Dosya

Blumhouse Vs Shudder: Korkunun Yeni Patronları

Korku sineması artık sadece ucuz bir gişe takviyesi ya da yan janr değil; sinema endüstrisinin farklı damarlarını besleyen, kimisi prestij, kimisi çöp, kimisi saf kâr makinesi olan yepyeni bir ekosistem kurdu. Bu ekosistemin mimarları ise stüdyo devleri değil, birkaç gözü kara yapımcı şirket oldu: Blumhouse, Shudder, A24 ve hatta kenardan Asylum…

Eşkıya: Türk Sinemasında Kahramanın İadesi ve Defni

Eşkıya, popüler melodramın (sadakat/ihanet/özveri) nabzını, 90’ların neo-noir kent şiddeti ve endüstriyel ölçekte

Korku Sinemasının Evrimi: Korktuklarımız Nasıl Değişti?

Bir dönem yalnızca heyecan, sürükleyicilik ve gişe başarısı için üretilen; bu nedenle

Dead of Night: 80 Yıl Sonra Hâlâ Bitmeyen Bir Kabus!

1945 yapımı Dead of Night, İngiliz sinemasının şaşırtıcı miraslarından biri çünkü bu

Banu Bozdemir Kısa Filmcilerle Söyleşiyor

Beril Tan: ‘Kolay vazgeçtiğimiz için kimliksizleşme ve aidiyetsizlik başlıyor!’

Alis’in hayatımız üzerinde kurulan tahakkümün bir kadın olarak üzerinden gelmeye çalışan hikayesi sıcacık. 32. Adana Altın

Seda Kanburoğlu: ‘Pasta küçük olunca birliği değil rekabeti arttırıyor’

Enerjisi ve samimiyetiyle dikkatimizi çeken, genç yönetmenlere yapımcı olan, destek veren ve kendi kısa filmi Çok

Özer Arslan: ‘Özgünlükle ilgili sorunlarımız var’

Verdiğiniz Bilginin Doğruluğu İçin Teşekkür Ederim, festival yolculuğu çok yeni başlamış bir film, yabancılaşma üzerine kurulmuş,

Rojda Ezgi Oral: ‘Resmi ideolojinin yerli kavramı ile kişinin yerli deneyimi arasındaki uçurum’

Kimlik ve kültür üzerine baskıcı sistemin etkisine naif ve tepkisel bir biçimde kafa tutan çocukları anlatan

YEŞİLÇAM'IN ÖTEKİSİ

Savaştığı Şeytana Dönüşen Saf Çocuk: Çiçek Abbas!

Çiçek Abbas filmi alternatif bir etik önermez; yer değiştirmeyi ödüllendirir. Abbas başka türlü davranabilir miydi? Evet—ama bunun için filmin evrenine “yer değiştirme” yerine “kurum değiştirme”

Kadayıf mı, Keçiboynuzu mu: Abuzer Kadayıf (2000)

Abuzer Kadayıf (2000) da benim nazarımda ilginç bir fikirle başlayan, umut vaat eden ama bu ilginç konuyu yeterince incelikli olarak işleyemeyen, keçiboynuzu gibi bir

Menekşe Gözler: Yanlış Anlamayanların Melodramı!

Atıf Yılmaz’ın yönettiği 1969 yapımı Menekşe Gözler, yerleşik Yeşilçam melodram kalıplarına bilinçli bir meydan okuma sergiler. Safa Önal’ın ödüllü senaryosuna sahip film, tipik bir

Aşk Dediğin Laf Değildir: Yeşilçam Rüyasından Uyanmak!

Aşk Dediğin Laf Değildir, güldürmeyen ama düşündüren bir “mutlu son” ile biter: Sınıflar yerli yerinde, hayat kaldığı yerden devam eder. Film, bize sınıf gerçeğinin

Mayın Tarlası

Neden Bütün Salonlar IMAX Değil!

Bugün beni hâlâ sinemaya götürebilen tek şey varsa, o da bir IMAX salonunda film izleme ihtimali. Çünkü IMAX, bana çocukluğumun sinema mabedini hatırlatıyor. İşte o zaman yeniden o his geliyor: koltuğa gömülmüş, ağzı açık, gözleri parlayan, zamanı unutan bir çocuk.

Bir Kültür Antikası Olarak Film Eleştirmeni

Görsel çağda söze yer kalmadı. Sinema gibi bir görsel sanatı kelimelerle çözümlemeye çalışan film eleştirmeni, bugünün hız ekonomisinde neredeyse anakronik bir figür. Eskiden eleştiri, bir düşünsel pratikti; bir filmi izlemek kadar onu anlamlandırmak da seyir deneyiminin parçasıydı. Bugün bu süreç “paylaşım”a indirgenmiş

Sinemanın Gerçek Sorunu: Pahalı Bilet, Kötü Salon!

Artık sinemaya gitmiyoruz. Bunun bir sürü sebebi var. “Pandemide insanlar sinemada film izleme alışkanlığını kaybetti” diyenler var mesela, katılmıyorum ama katıldığım şeyler de var. Bana göre en önemli iki sebep; seyredecek film yok ve olsa bile bilet ücretleri pahalı. Bir de yan

Sanatsal Bir Rehine: Ayşe Barım

Ayşe Barım dün “ev hapsi şartıyla” serbest bırakıldı. Haberlerde yüzündeki sevinci gördüm; bir anlığına derin bir nefes almış gibiydi. Ama o nefes daha boğazına varmadan, savcılığın itirazıyla yeniden tutuklandı. Bu, onun başına ilk kez gelen bir durum da değil. 17 Şubat’ta ilk

32. Adana Altın Koza Film Festivali’nin Kazananları!

42. Münih Film Festivali İzlenimleri III

42. Münih Film Festivali İzlenimleri II

42. Münih Film Festivali Kültürel Çeşitliliğe Alan Açıyor

Dijital Platformlar

Mizah, Kırılganlık ve Direnç: Modern Kadının “Yalnızlığı”

Modern Kadın, Türkiye gibi modern ve geleneksel arasına sıkışmış bir topluma ait feminist paradoksun dizisi olarak okunabilir. Her hali aynı bedende ve farklı deneyimlerle

Squid Game Hakkında “Daebak” Dedirtecek Gerçekler

Squid Game, 27 Haziran’da yayınlanacak final sezonuyla ekranlara veda ediyor. Peki, finale hazır mıyız? Semra Doll, "dünya starı" diziyle ilgili ilginç bilgilere göz attığı

İstanbul’un Çok Katmanlı Hafızasında Kadın Bedenleri ve Arayışları: İstanbul Ansiklopedisi (2025)

İstanbul Ansiklopedisi, Reşat Ekrem Koçu’nun hazine değerindeki ansiklopedik yapıtından ilhamla yola çıkıyor. Selman Nacar, İstanbul’un çok katmanlı yapısını ve kuşaklar arası ilişkilerini özgün bir

BluTV’ye Veda, Max’e Merhaba: Platform Maceramızda Bir Dönüm Noktası!

Her güzel hikâyenin bir sonu vardır; BluTV için o son, Türkiye’de Max adıyla yeni bir başlangıca dönüştü. 2015 yılında yerli bir dijital rüya olarak

YEŞİLÇAM'IN ÖTEKİSİ

Mayın Tarlası

Uçuş Ekibi – 2025

Meşhur Öteki Sinema Listeleri

Öteki'den Haber Al

Öteki'den Haber Al