Yılsonu geldi çattı… 2016, vizyona giren yerli/yabancı 527 film baz alındığında, sinema adına ümit verici işlerle karşılaştığımız bir yıl olmuş. Yabancıdan yerliye, gişe bombalarından festival yarışmacısı filmlere… İşte 2016’nın en iyi filmleri!
[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]
YABANCI FİLMLER
Arrival (2016): Yılın tartışmasız en iyisi… Sizi koltuklarınıza çivileyecek kadar sarsıcı, Denis Villeneuve sinemasına hayranlık duyacak derecede yenilikçi bir bakış…
La La Land (2016): Sinemada pür romantizmi özlediniz mi? O halde doğru adrestesiniz. Hüzünlü, nostaljik ve sinemaya aşık bir film.
Frantz (2016) : François Ozon, salt bir film çekmemiş; bir şiir, bir tablo gibi büyüleyici bir anlatım geliştirmiş. Etkilenmemek imkânsız…
Nocturnal Animals (2016): Henüz ikinci uzun metrajını çeken Tom Ford’dan, ustalıklı bir iş, stil sahibi bir sinema örneği…
Le Tout Nouveau Testament (2015): Hiciv sanatında başyapıt olarak nitelendirilebilecek eserlerden. Tüm yıl boyunca övdüğüm zekâ ürünü senaryosuyla 2016’nın en sıra dışı filmi.
Goodnight Mommy (2014): İzleyiciyi çocuk masumiyeti üzerine sorgulatan film. Bir çocuk, tehdit algıladığında kötülüğü ne kadar ileri götürebilir sorusunun yanıtı Goodnight Mommy’de…
Youth (2015): Geçtiğimiz yılın hakkı teslim edilmeyen şahanelerinden. Paolo Sorrentino, her filmiyle “unutulmazlarınıza” halka ekleyen bir usta.
Son of Saul (2015): Bir filmin illa, karakteriyle aynı mekânda olduğunuz hissini vermesi için üç boyutlu olmasına gerek yok; Son of Saul’un kamera kullanımı sizi dehşetin ortasına bırakmaya yetiyor.
Creed (2015): Bir Rockysever olarak, asla objektif değerlendiremeyeceğim filmlerden. O tema müziğini duyduğumuzda ağlamamak ne mümkün…[/box]
[box type=”warning” align=”” class=”” width=””]
Bonus: Rogue One: A Star Wars Story (2016), The Hatefull Eight (2015), The Big Short (2015), Julieta (2016), Captain Fantastic (2016), Deadpool (2016).[/box]
[box type=”shadow” align=”” class=”” width=””]
YERLİ FİLMLER
Baskın (2015): Can Evrenol, ilk uzun metrajıyla Türk korku sinemasına yepyeni bir soluk getiriyor. Baskın, cin temalı filmlerden ibaret hale gelen sinemamız için milat olacak bir iş.
Dağ 2 (2016): Alper Çağlar, nihayet Dağ 2’yle hak ettiği gişeye sahip oldu. Yılın en çok izlenen filmi Dağ 2, nitelikli işleriyle dikkat çeken yönetmenin, gişenin yeni söz sahiplerinden olacağını kanıtlıyor.
Annemin Yarası (2016): Hikâyeden yoksun, nihai hedefi ödül olan festival filmleri, mafyatik hesaplaşmalardan ibaret komediler ve aşktan başka anlatacak konusu olmayan yapımlar için ders niteliğinde bir eser. Ozan Açıktan, dilerim daha fazla film çeker.
Siccin 3- Cürmü Aşk (2016): Alper Mestçi, Siccin serisine yeni bir halka ekliyor ve cin temasını en iyi hikayeleştiren yönetmen olmaya devam ediyor.
Babamın Kanatları (2016): Nihayet sinemamızda az rastlanan iş sınıfı olgusuna dair gerçekçi bir yorum… Kıvanç Sezer ilk filmiyle çıtayı çok yükseğe koyuyor.
Naciye (2015): Lütfü Emre Çiçek’in gerilim türündeki hikâyesi giderek “slasher”a dönüşen ve korku sinemamız adına umut verici filmlerden…
Rüzgârda Salınan Nilüfer (2016): Seren Yüce, altı yıl sonra gelen filmiyle eleştirdiği ya da yorumladığı sınıfı dışarıdan değil; o sınıfın bağrından kopup gelen, yetkin bir dille anlatıyor.
Rauf (2016): Naif anlatımını göz kamaştıran bir görüntü yönetmenliğiyle katmerleyip seyircisinin önüne koyan, etkileyici bir film.
Tereddüt (2015): Yeşim Ustaoğlu, toplumun farklı kesimlerinden ve kültürlerinden gelen iki kadının hayatını en cesur haliyle ekrana yansıtıyor ve karakterlerinin yaşadıkları kadar çarpıcı bir film sunuyor seyircisine.
Kötü Kedi Şerafettin (2016): Animasyon sinemamız adına devrimci bir yapıt. Teknik açıdan üst düzey bir film işçiliği…[/box]
[box type=”warning” align=”” class=”” width=””]
Bonus: Ekşi Elmalar (2016), Yok Artık 2 (2016), Albüm (2016), Rüya (2016), Kasap Havası (2015), Kalandar Soğuğu (2015).[/box]
Başak Bıçak – basakbicak@gmail.com