“Bu bir savaş delikanlı! İyi ile kötünün ebedi mücadelesi ve ben asla kaybetmem.”

Yönetmen olma hayalleri kuran Yannick bisikleti ve kamerasıyla yol alırken önüne çıkan siyah bir kedi yüzünden bisikletinden düşer ve yaralanır. Üzerini temizlemek ve taksi çağırmak umuduyla psikopat bir satranç bağımlısı olan Jacques Beaulieu’nin kapısını çalar. Hayatında yaptığı en büyük hatanın bu olduğundan habersizdir.

Jacques Beaulieu adaleti kendi elleriyle sağlamanın en doğru yol olduğuna inanan bir psikopattır. Gereksiz şiddete karşıdır. Satranç sever ve kendi özel satranç setini oluşturmak gibi bir takıntısı vardır. Ailesine de kendi öğretilerini aktarmaktadır.

5150ruedesOrmes8-tile

“Beyazlarla her zaman ben oynarım. Erdemin rengidir. Siyahlar ile mücadele ederim ve ben asla kaybetmem!

5150 Elm’s Way Patrick Senecal’in aynı adlı romanından uyarlama bir psikolojik-gerilim. 2009 mahsulü yapımın yönetmenlik koltuğunda Eric Tessier oturuyor. Film ilginç bir konudan yola çıkıyor lakin gerilimi dozunda veremiyor. Ağır aksak ilerleyen sahneleri izleyende bitse de gitsek tavrı oluştururken hikâye de bu düşünceler arasında kaçıp gidiyor. Yapım ikinci kısımda kurbanın hayal gücüyle biraz renkleniyor lakin sona doğru yine ağır temposuna dönüş yaparak izleyiciyi tatmin edemeden sonlandırıyor serüvenini. Başrollerini Normand D’Amour ve Marc-Andre Grondin’in paylaştığı yapım zamanım bol diyenler için bir tercih olabilir. Fakat yönetmenin yetersiz aktarımı, oyuncuların donuk hallerine eklenince konusu güzel ama aktarımı eksik bir macera çıkıyor ortaya günün sonunda.

Hayatta iyiler ve kötüler var. Yaşamayı hak ettiğini düşündüklerimiz ve hak etmediğine inandıklarımız var. Lakin karar bize ait değil. Suçu ve suçluyu belirlemek bize ait değil. Satranç tahtasındaki taşlar misali bir hayat var önümüzde. Hangi taşı nereye hareket ettirdiğimiz ile belirleniyor yerimiz. İyiler ve kötüler var. Rengi siyahlar ve rengi beyazlar. Yapım bunu kanlı büyük bir satranç tahtası ve bir psikopatın gözüyle anlatmayı denemiş izlemek isteyenlere iyi seyirler…

Öteki Sinema için yazan: Melahat Yılmaz

poster_lg01

blank

Melahat Yılmaz Özberk

1981 Ankara doğumlu... Anadolu Üniversitesi Türk dili ve Edebiyatı bölümünde okuyor. Gölge- e Dergi ve Öteki Sinema’da çeşitli film eleştirileri ve hikâyeler yazıyor. Tek dileği yazacak sözlerinin bitmemesi ve bunları sayfalara dökebilmek…

Bir yanıt yazın

Your email address will not be published.

blank

Öteki'den Haber Al

Buna da Bir Bak!

Değeri Bilinmemiş Bir Film: Cennetin Çocukları (1977)

Hiçbir zaman yeterli ilgiye mazhar olamayan Cennetin Çocukları, dokunaklı yapısı
blank

Yolun Sonunda Görüşmek: Paddleton (2019)

Gücünü basitliğinden ve sahiciliğinden alan Paddleton'da (2019) Mark Duplass ile