2. Çocukları Gönderdim Konuşmamız Lazım
Evin babası işten eve gelir. Evde bir sessizlik hakimdir ve evin hanımı misafir yemek odasındaki masada oturmaktadır. Genellikle de önünde bir kadeh şarap ve açılmış bir şişe bulunmaktadır. Bu sahneye tanık olduğumuzda artık o çiftin konuşması gereken mevzular olduğunu biz bile hemen anlarız. Senaryo sizi o ana hazırlamamışsa bile, bu sahneyi görünce aklımıza gelen genelde “konuşmaları lazım” olur.
Bu sahnede çocuklar ya babanne/ananne-dede çiftine ya da yakın bir arkadaşa bırakılıyorlar. Ancak çocukların evden uzaklaştırıldığı ve kavga dövüş her şeyin olanaklı kılındığı bu sahneler genellikle kısa sürüyor. Zira taraflardan biri konuşmayı erken terk ediyor ve diğer taraf “nooldu şimdi” diye bakar vaziyette kalıveriyor.