Antropophagus (1980)

İtalyan tür sineması hakkında ilginç ve biraz da farklı bulduğum şey aktörün rolünün diğer hususlara örneğin hikaye ya da dramatik sanat eserine göre ikincil olmasıdır. Gerçek bir starı hikayenin üstünde görmek olağandışıdır.

İşbilir ve zenaatkar yönetmen takımı, popüler ya da ticari her türde onlarca eser vermiştir. Joe D’amato da  bu tarz bir yönetmendir ve zombi filmlerinden tutun da sert seks filmlerine kadar el atmadığı konu yok gibi… 70’lerde önemsenen bir yönetmen olan D’amato istismar sinemasına kimi başyapıtlar kazandırmış bazen de en olmaz iki türü karıştırarak  77’de çektiği Emanuelle e gli ultimi cannabali (Emanuelle Yamyamlar Arasında) filmi gibi işlere imza atmıştır.

Ucuzcu tüm İtalyan sinemacıların yaptığı gibi zamanında memleketimize de uğramış ve İstanbul’da da 90’lı yıllarda İtalyan oyuncularla bir porno film çekmiştir. Zamanın gazetelerinde “ünlü İtalyan yönetmen filmi için İstanbul’u tercih etti” filan gibi başlıklar atılmış ama porno film çektiği nedense mevzu bahis edilmemiştir. Yine tüm İtalyanların ticari kaygılardan doğan Amerikalı ismiyle piyasaya çıkma hastalığı Joe D’amato’da da fazlasıyla mevcuttur. David Hills, Kevin Mansuco, Steven Benson, Peter Newton, Richard Franks diye birilerinin filmlerini izlediğiniz vakit anlayın ki hepsi aynı adam yani Joe D’amato’dur.

D’Amatonun erotizm içermeyen ender filmlerinden birisidir Antropophagus. Kelime anlamı yanlış anımsamıyorsam insan eti yiyen anlamına geliyor. Film çekildiği dönemde yönetmenin çoğu işi gibi büyük tepkiler almış. Örneğin ilk beyaz ırktan olmayan Emanuelle filmi de kendisine aittir ki erotik bir filmden çok vahşet sahneleri ile dikkat çekmiştir.

Filme gelirsek: Bir grup turist tekne gezintisi sırasında bir Yunan adasına gelirler, ada terk edilmiş haldedir. Adada bulunan herkes ölmüştür… Kısacası adada bir katille kalan turist kafilesinin hikayesini izliyoruz. Katil yıllar önce bir gemi kazası sonucu adaya gelmiştir. Kazada eşi ve çocuğunu kaybetmiştir, daha doğrusu yemiştir! Başroldeki  oyunculardan Tisa Farrow, Mia Farrow’un kız kardeşi. Bunun yanı sıra filmin castı İtalyan korku filmi severlere çok tanıdık gelecek yüzler barındırıyor. D’Amato, filmi Buio Omega’dan da çok düşük standartlarda çekmiştir ki bu da filmi ucuz trash film kimliğine bürünmekten kurtaramıyor.

Tarz olarak film İtalyan tür kaynaklarından birçok unsuru barındırıyor. Hatta Zombie Flash Eaters ile gialloya hafif dokundurma yapmıştır. Film ilk yarıda gialloya benzerken (adaya geliyoruz ve görünmeyen bir katil beliriyor) daha sonra ise katili görüyoruz (ve bence *George Eastman korku harikaları arasındaki yerini alıyor). İlk yarı boyunca gerilimi yüksekte tutmayı başaran D’Amato daha sonra filmde gore sınırlarını zorlamaya başlıyor. Katilin hamile kadının rahminden çocuğu çıkartıp yemesi ve özellikle benim favori sahnem olan son sahnede ise katilin yarılan karnından iç organlarını çıkarıp yemesi gibi. Seversiniz ya da sevmezsiniz ama şu kesin ki bu filmi uzun süre unutamayacaksınız. Eğer gore filmlerden hoşlanmıyorsanız bu kesinlikle size uygun değil ama eğer hoşlanıyorsanız sansürlü versiyonunu değil cult-sicko uncut versiyonunu izleyin.

Film yazının başında da bahsettiğim gibi çekildiği dönemde büyük tepkiler toplamış. Tutucu İngiliz hükümetinin histerik reaksiyonlarına karşın bu bir snuff film değil, modern standartlarda nasty de değil. Aslında ruhsal bir film Antropophagus ve harika fikirleri kurcalıyor. Burada Eastman’nın devasa bir performansı var. Filmi izlememiş olan korku filmi tutkunları çok şey kaybetmiş sayılırlar.

Öteki Sinema için yazan : Tolga Demirtaş

*George Eastman: 1942 Cenova doğumlu İtalyan aktörün uluslararası piyasadaki takma adıdır. Asıl adı Luigi Montefiori.