Bir varmış bir yokmuş. Uzak diyarlarda SeaWorld adında bir şirket varmış. Sermayesi, adı üzerinde deniz dünyasından canlılarmış. Doğadaki yaşamlarından alınarak buraya konulan mutlu yunuslar ve mutlu katil balinalar mutlu eğitmenleriyle birlikte izleyicileri mutlu edecek gösteriler yapar patronlarını da milyar dolar kazandırarak mutlu edermiş. Vahşi dünyada olduğundan çok daha mutlu olan bu hayvanları izleyen çocuklar da onlarla beraber mutlu olurmuş.
Öteki Sinema için yazan: Pınar Batum
Yukarıdaki paragraftaki yalanları bulun dersem ne yapardınız? Fazla uğraşmanıza gerek yok. Mutlu kelimelerini kaldırmanız yeterli.
Blackfish işte bu paragraftaki bütün o yalanları, SeaWorld’ün karanlık, acımasız, insan hayatını umursamayan ve sadece paraya tapan yalan dolu dünyasını bütün çıplaklığıyla sergiliyor. Hemcinslerinin vahşi hayatta bugüne kadar hiçbir insanı öldürdüğü rapor edilmeyen katil balina Tilikum’un yakalanışından itibaren onu insan katiline çevirecek sancılı sürecin bütün ayrıntılarını gözler önüne seriyor.
Tilikum, 1983 yılında iki yaşındayken Kuzey Atlantik’te yakalanarak Pasifik Sealand’e getirilir. 6×9 metrelik derme çatma bir havuzda kendisini sürekli rahatsız edip yaralayan iki dominant dişi balinanın yanına konur. Bu küçük havuzda kaçacak bir alanı olmayan Tilikum saldırılardan aldığı yaralarla daima kan revan ve çizik içinde kalır.
20 Şubat 1991’de Tilikum ilk kurbanı Keltie Byrne’ı öldürür. Bu olaydan sonra Sealand kapatılır ve SeaWorld ne yaptığını bile bile boşta kalan Tilikum’u satın alır. Bir saatli bomba satın aldıklarını çok iyi bildikleri için eğitimcileri ona yaklaşırken çok dikkatli olmaları konusunda uyarırlar. Ama hiçbir eğitimciye olayların gerçek yüzünü anlatmazlar.
6 Haziran 1999’da SeaWorld’e kapanıştan sonra gizlice girdiği iddia edilen bir adam (Daniel P. Dukes ) sabah Tilikum’un üzerinde ölü bulunur. SeaWorld adamın uyuşturucunun etkisiyle havuza düşüp hipotermiden öldüğünü, vücudundaki ısırık izlerinin öldükten sonra gerçekleştiğini iddia eder. Ama otopsi raporu Dukes’un kanında uyuşturucu olmadığını ve vücudundaki pek çok yara berenin ölümünden önce olduğunu gösterir.
Ve nihayet 24 Şubat 2010’da Tilikum gösteri sırasında SeaWorld’ün en deneyimli eğitimcilerinden 40 yaşındaki Dawn Brancheau’yu kolundan suya çekip öldürene kadar hırpalar. SeaWorld eğitimcinin yanlışlıkla havuza düşüp boğulduğunu açıklasa da görgü tanıkları olduğu için bu iddiasına devam edemez ama bu sefer de eğitimcinin saçını atkuyruğu yaparak Tilikum’u kışkırttığını, balinanın bu yüzden onu saçından çekerek suya sürüklediğini söyler. Bu olayın suçunu Dawn’a atmaya çalışır.
Blackfish olayların iç yüzünü görgü tanıklarıyla birlikte açıklıyor. Tanıklar arasında çok sayıda eski SeaWorld eğitmeni var. Bugün hepsi geçmişte yaptıkları işten pişmanlar. Hepsine yalan söylenmiş ve söyletilmiş. Onları dinlerken bunca sahtekârlık karşısında dehşete kapılmamak imkânsız.
Tilikum bugün hâlâ SeWorld’te yaşıyor ve zamanının büyük çoğunluğunu cüssesine göre küvet sayılacak bir havuzda tek başına geçiriyor. İki yaşından bu yana esaret hayatı yaşayan ve spermleriyle milyarlarca dolar kazandıran yavrular üreten bir damızlık olduğu için SeaWorld’ün doğaya bırakmayı reddettiği bu hayvanı delirip insanları öldürdüğü için kimse suçlayamaz.
Blackfish’i izlemek için hayvansever olmak zorunda değilsiniz. Çünkü özünde, hayvanlara yapılan bu akıl almaz eziyetlerle birlikte insan hayatının nasıl hiçe sayıldığı ve para uğruna gencecik eğitmenlerin potansiyel katillerle dolu havuzlara nasıl sokulduğunu anlatıyor.