Söz Şili sinemasından açıldığında ve hemen ardından da ülkeden çıkan b filmleri mevzu bahis olduğunda akla ilk gelen ağa babalardan biri olan Ernesto Diaz Espinoza’nın son alametifarikası Bring Me the Head of the Machine Gun Woman, yönetmenin sinemasına aşina olan ‘b-perestlerin’ aradığını veren, leziz mi leziz bir bit pazarı kreasyonu!
Öteki Sinema için yazan: Fatih Yürür
Malumunuz son dönemde patlak veren şahsi bir Espinoza takıntım var ve bu takıntı, tüm çiğliyle yönetmenin sinemasını kucaklama refleksine evirilmiş vaziyette! Espinoza’yı önemli bir kısım sinefil, Kiltro ile keşfetti! Sonrasında, uçan tekme erbabı, bakışlarıyla Milka ineklerinin düşman belleyeceği Marko Zaror iş birliğiyle birer birer yumurtladığı Mandrill ve Mirageman gibi yapımlarla sinemasal hanedanını büyüten Espinoza’yı, son olarak, geçtiğimiz yılın en kafa açıcı kısa korku seçkilerini bir araya toparlayan The ABC’s Of The Dead ekibinde görmüştük.
Espinoza’nın ekürisi Zaror olmaksızın hayata geçirdiği ilk proje olan Bring Me The Head Of Bla Bla Bla... ise; yönetmenin bitmek bilmeyen video oyun konsepti takıntısından, kıytırık kötü adamlardan, melodramları oturup ağlatacak gerzeklikteki aşk hikayelerinden ve güzeller güzeli Fernanda Urrejola’nın cazibesinden ve seksapelitesinden alabildiğine beslenen bir film! Totalde Espinoza, bildiği telden çalarken hiç de detone olmuyor ama diğer taraftan Mandrill‘den bu yana hemen her filmine sinmiş olan grafik tercihlerini yavaş yavaş terk etmeye başladığının sinyallerini veriyor.
İntikam yolunda ağır ve işlevsel silahlar kuşanmış, yürüyen cephanelik Metralleta’nın öyküsü, bu zamana kadar karşımıza çıkan tipik b fim rotalarından pek fazla sapmıyor olsa da Urrejola suretinde hayat bulan seksi kadın kahramanımızın, geçmişte Marko Zaror’unhayat verdiği ana karakterlerin türlü zıpırlıklarından ve en kaba tabirler hanzoluklarından arındırıldığını söylemek hiç de yanlış olmaz! Espinoza, bu sefer bir kamyon dayak yemeden intikam alamayan, alışılageldik erkek karakterini terk etmiş ve onun yerine, intikam yolunda kural tanımayan, kendinden emin, tabiri caizse hükümet gibi fettan bir hatun yaratmış perdede!
Bu klasik ötesi gangster savaşı arka planında seyreden intikam öyküsünü renklendiren en önemli unsur ise, suç dünyasına atılmak için gerekli becerilere sahip olmadığı halde belaya balıklama atlayan Fernandez! Yönetmen Espinoza, Fernandez’in gangsterlerin gözüne girmek adına makineli tüfekli ölüm meleği Metralleta’nın peşine düşme öyküsünü, Grand Theft Auto kıvamında görevlere bölerek ve tamamen oyunun görsel estetiğine uygun bir biçimde işliyor. Filmin afişinde kullanılan fontlardan, karakterlerinin grafik sunumuna kadar sinen bu tercihin, öyküye yakıştığı aşikar.
Malum Espinoza’nın has adamı Zaror, Undisputted serisinin en başarılı halkası olan Redemption ile kancayı takmayı başardığı Holywood dolaylarındaki hareketliliğini, geçtiğimiz yıl Robert Rodriguez’in radarına takılarak, Machette Kills ile taçlandırmayı başarmıştı. Espinoza’nın ise görünürde şu an için Şili hudutlarını terketmek gibisinden bir düşüncesi yok gibi görünüyor. Yönetmenin kare ası olan Marko Zaror ile iş birliği, ne kadar sürelik bir sekteye uğrar bilinmez tabi ama Urreroja be Oviedo ikilisiyle yakaladığı uyum hiç de yabana atılacak cinsten değil!
Vee vee vee son tahlilde makineli tüfekli ‘fettancanın’ intikam öyküsü, geçtiğimiz yılın mavra seyirliklerinin bir numaralı tercihlerinden biri oldu demenin abartısı olmaz. Sinemanın bit pazarı kreasyonuna bakınmaktan vaz geçmeyenler için, bir iki beden küçük olsa da, şık duran, sırıtmayan ve Espinoza’dan beklenildiği kadar hınzır, saçma ve eğlenceli bir vak’a!