Habitaciones para Turistas 2004 yılı mahsulü Adrián García Bogliano tarafından yönetilmiş olan Arjantin yapımı bir film. Rooms for Tourists olarak da bilinir. Siyah beyaz filmin mikro bütçeli bir yapım olduğunu belirterek konusundan biraz bahsedeyim.
1980 doğumlu yönetmenin ilk uzun metraj çalışması olan Habitaciones para Turistas, kırsalda köpeği ile oynamakta olan bir kızın görüntüsü ile açılır. Köpek, kendisine eskimiş bir kolyenin parçasını getirir ve havlayarak uzaklaşır. Köpeğin kendisine birşeyler anlatmak istediğini anlayan kız, onu takip eder. Bir evin bahçesine girdiklerinde köpek çöpleri karıştırmaya başlar. Çöp torbalarından biri yırtılır, içinden bir bebeğin cesedi çıkar. Kapı açılır, dışarı çıkan yaşlıca bir kadın, yerden aldığı taşla köpeği öldürür. Şoka giren kızın yanına gelir, bir süreliğine tereddüt etse de taşı kafasına indirmekten çekinmez.
Bu şok edici sahneden sonra giren açılış jeneriği, aralara atılmış ‘parça film’ misali, snuff filmleri andıran sert işkence sahneleri ile dolu. Seyirciyi ilerleyen dakikalardaki ‘gore’ sahnelere hazırlamak ister gibi sanki. (Ya da “bu sahnelerden rahatsız olduysanız bundan sonrasını izlemeyiniz” şeklinde bir uyarı olarak da alınabilir tabii ki.) Jeneriğin hemen akabinde, kırsalda yoluna devam eden bir otobüste yolculuk eden Theda, bir kabus görmüş gibi uyanır. Yanında oturan Elena ile konuşmalarından San Ramon’da inip oradan trenle Trinidad’a gideceklerini öğreniriz. San Ramon’a vardıklarında otobüsten Elena ve Theda ile birlikte üç kız daha iner: Silvia, Ruth ve Lydia. (Tesadüf bu ya?) Onlar da Trinidad’a giden trene bineceklerdir. İstasyona vardıklarında trenin vaktinden önce gelip ayrıldığını öğrenirler. Ertesi güne kadar başka tren yoktur. İstasyonda tanıştıkları Nestor, kendi evinde zaman zaman turistlere kiraladıkları odalar olduğunu söyler. Kızlara istasyon ile ev arası gidiş geliş, akşam yemeği ve kahvaltı da dahil bir paket hizmet sunar. Teklif çok caziptir. Kızlar mecburiyetten kabul eder. Hep beraber Nestor’un evine giderler. En başta gördüğümüz evdir bu. Akşam yemeğine kadar her şey yolunda gider. Yemekten sonra herkes odalarına çekilir. Bir süre sonra keskin bir çığlık evi çınlatır.
Konusundan anlaşıldığı üzere, türdeşlerinden çok farklı bir konusu yok Habitaciones para Turistas’ın. The Texas Chainsaw Massacre (1974) ile başlayan ve günümüze kadar onlarca benzeri çekilen alt türe, Arjantin semalarından bir katkı. Diğer benzerlerinden ayıran en önemli farkı, bütçesi diyebilirim. “Mikro düzeyde kalan bir bütçe ile eli yüzü düzgün bir tür filmi nasıl yapılabilir” sorusuna iyi bir cevap. Yapım aşamasının yaklaşık dört yıl sürmüş olduğunu da eklemeliyim. Oyunculuklar, ışık, ses ve müzikleri ile sınıfta kalan bir görüntü çizse de, B tipi filmlere aşinalığımdan olsa gerek, beni çok rahatsız etmedi. Yönetmenin gerilim unsurunu yaratmada çok başarılı olduğu birçok sahne mevcut. Bunun yanında ‘gore’ sahnelerdeki efektlerin hiç fena olmadığını söylemeliyim.
Filmin derdi belli noktalarda din ve ahlak öğeleri üzerinden genel bir toplum eleştirisi yapmakmış gibi gözükse de, genelde bu nokta üzerinde çok fazla takılmıyor. Şöyle bir dokundurup geçiyor ki zaten çoğu ‘slasher’ın kaygısı malumunuz.
Bu arada bir yerlerde bu filmin haklarının Hollywood tarafından satın alındığını okumuştum ama sonrasında ses seda çıkmadı, projeden vazgeçildi herhalde. (Ya da çekildi, haberim olmadı, bilemiyorum.)
Ucuz yollu Arjantin usulü bir ‘slasher’ bakınıyorsanız, Habitaciones para Turistas tam size göre derim. Ya da şöyle dramatik bir son cümle kullanılabilir: “Bu filme bir şans verin.”
Öteki Sinema için yazan Murat Kızılca
Arjantin sinemasından çıkmış “Snuff 102” filmini daha doğrusu filmimsisini izlemiştim. Her ne kadar internette adına çok fazla rastlamadıysam da izlediğim en rahatsız edici filmler arasında top 10’a belki de top 3’e girer. Sevilcek bir tarafını da bulmadığımdan yazmaya değer görmemiştim ama kim bilir seven hasta ruhlular vardır belki.
Bu filmi okuyunca o aklıma geldi. Siyah beyaz olmasıyla da, snuff etkileşimiyle de benzer sanırım. Korku sinemasını seven ve her türü izlemeye çalışan biri olarak bunu da kısa zamanda izleyeceğim. Filmin anlatımına ilk defa bu sitede rastladım o yüzden teşekkürler.
Bu yazı vesilesiyle haberdar olup edindim filmi ve izledim. Maalesef çok sıkıcı ve kötü buldum. Özellikle oyunculuklar o kadar kötü ki filme bir türlü konsantre olamadım. Mikro bütçeli olduğundan diğer unsurların kötülüğüne bir yorum yapmanın gereği yok. Ama özellikle farklı olması için çekilmiş ve müzikle desteklenmiş bazı sahneler de olabildiğince kötü geldi. Ne yalan söyleyeyim iyi bir film beklemiyordum ama beklentimin de altında çıktı. Yine de böyle adı sanı duyulmamış bir film hakkında yazı olması bile enteresan. Hatta yazı, filmden daha iyi diyebilirim.
Bütçenin yaklaşık 3.000 (evet üç bin) dolar civarında olduğu söyleniyor ve (altını çizmek gerek) 4 senelik uzun bir süre sonunda tamamlanabilmiş. (Demek çekim ve yapım aşamasında birçok sorunla karşılaşmışlar ki bu bütçeyle karşılaşmasalar şaşmak lazım.) Sadece bu iki bilgi bile beklenti çıtasının ne kadar düşürülmesi gerektiğine bir işaret.
Ama nedense düşük bütçeli yapımlara karşı ekstra bir merakım olduğundan bir hayli fazla sayıda ucuz film izlediğimi söyleyebilirim. Habitaciones para Turistas’ın, özellikle “atmosfer oluşturma” ve “özel efektler” konusunda (benzerleri ile karşılaştırıldığında) başarılı olduğunu düşünüyorum.
Son olarak, sanırım bir de özür borçluyum, yazının yönlendirmesi ile sizi hiç hoşlanmadığınız bir film izleme serüvenine sürüklemişim. :)
Rica ederim. Ben özellikle korku türünde elimden geldiğince her filmi izlemeyi seviyorum. İnanın daha kötülerini de izledim. Düşük bütçeli film olarak muadillerine göre başarılı olduğu konusunda haklı olabilirsiniz. Aslında benim beklentilerim farklıydı. Önyargılı izlememle ilgili olabilir. Bir de özür borçlu olduğunuzu da düşünmedim :) Kötü de olsa film izlemeyi vakit kaybı görmem kendi açımdan. Teşekkürüm muhtemelen bu film hakkında başka bir yerde bu nitelikte bir yazı bulunamayacağından dolayı bir kez daha.