Sen iyi bir adamdın Charlie Brown ve hep öyle kalacaksın…
Bu konularda kesin konuşmak zordur, ama eminim ki Charles Schulz 1950’lerde ilk Peanuts band karikatürünü çizerken, aklından dünya çizgiromanı ve popüler kültürünü etkileyecek en büyük eserlerden birini yaratacağı geçmiyordu.
Türkiye’de “Snoopy” özelinde tanınan Peanuts, şüphesiz ki 50 yıl süren kesintisiz yayın ömründe dünyada yüzbinlerce insanın çocukluğuna izini bırakmayı başardı. Fanatiği olalım olmayalım; Linus’ın battaniyesine duyduğu sevgi, Lucy’nin baskın karakteri ve tabii Charlie Brown’un sonsuz melankolisi bir şekilde Snoopy/Peanuts yıllarımızdan aklımıza kazınmış öğeler, hikayelerdi. Kimimiz Lucy gibi piyanist bir gence gönlümüzü kaptırdık, kimimiz Linus gibi kış geceleri kendi “Büyük Balkabağı”mızın bize umut aşılamasını bekledik. Charles Schulz’un Peanuts’ı 9 Ocak 2000’de son günlük macerasını yaşadı. Schulz bundan bir ay sonra, 12 Şubat 2000’de yaşamını yitirdi. Geriye karikatür ve çizgiroman tarihinin en meşhur çocuklarını (ve köpeğini) anlatan, filmleriyle kitaplarıyla elli yıllık koca bir külliyat kaldı.
Peanuts’ın 45 dakikalık yeni çizgi filmi Happiness is a warm blanket, Charlie Brown haberi, dünya üzerindeki pek çok hayranını şüphesiz sevindirmişti. Ancak ortada gerçek fanatikleri tedirgin edici durumlar da syok değildi. Zira serinin yaratıcısı Schulz 2000’de, geçmiş çizgi filmlerin (ve Snoopy’nin sesinin) arkasındaki isim Bill Melendez ise 2008’de ölmüştü. Yeni Peanuts çizgi filminin “çağa ayak uydurmak” uğruna şekilden şekile sokulması olası ve ürkütücü bir ihtimaldi. Neyse ki “Happiness is a Warm Blanket”, Schulz’un mirasına sahip çıkmayı temel ilke edinmiş, tecrübeli bir ekibin elinden çıkmış. Bu kadar sıcak ve kaliteli bir Peanuts görmeyi beklemiyordum.
Happiness is a Warm Blanket’in senaryosu, Charles Shultz’ın 1957 – 1962 arasındaki Peanuts hikayelerinin güzel bir harmanı. Battaniyesine karşı adeta bir aşk besleyen Linus’ın bu tavrı, başta ablası Lucy olmak üzere herkesi çileden çıkarmaktadır. Baskıcı abla Lucy, kardeşini bu takıntıdan kurtarmaya kesin kararlıdır ve şans kendinden yanadır. Zira Lucy ve Linus’ın büyükannesi bir hafta sonra torunlarını ziyarete gelecektir ve büyükanne Linus’ı kesinlikle bir battaniye ile görmek istememektedir. Linus için bağımlılıklarına karşı vereceği ilk gerçek sınavın günü çok erken gelmiştir ve o buna kesinlikle hazır değildir.
Happiness is a Warm Blanket, Peanuts ve/veya eski usül 2D animasyon severler için muhteşem bir nostalji kaynağı. Çizgifilmi domine etmeyen ancak ona muhteşem bir özgünlük katan müzikleri, hafif sürreal (battaniyenin bir uçurtma yapılması) ancak sonuna kadar inandırıcı ve sürükleyici senaryosu ve özlenen tüm karakterleri ile film seyirciye o eski Peanuts/Snoopy çizgifilmlerini tüm tadıyla yaşatıyor. Schulz’ın ince mizahı ile yeri geldiğinde kahkahalarda boğulup yeri geldiğinde Linus için üzülmemek elde değil. “Comic strip” dünyasındaki bir diğer meşhur karakterin (Garfield) çağa ayak uydurma uğruna CGI ile defalarca estetik ameliyat geçirdiği düşünüldüğünde Peanuts’ın bu göz boyamadan uzak, kendini bilen çalışması gerçekten sevenleri için büyük lütuf.
Mart ayında DVD’si çıkan çizgifilmin nisanda da 80 sayfalık bir çizgiromanı basıldı. Çizgiromanın da çizgifilminden aşağı kalır yanı olmadığını belirtmek gerek. İster çizgiroman, ister çizgifilm; kendiniz ya da Peanuts’tan uzak büyümüş küçük yeğeniniz için muhteşem bir armağan.
Ve son olarak; Beatles fanlarının çoktan tahmin ettiği üzere filmin ismi Happiness is a warm gun’a bir gönderme.
