Earl Derr Biggers’ın 1913 tarihli “Seven Keys to Baldpate” isimli romanından uyarlanan House of the Long Shadows’un senaryosu Michael Armstrong tarafından yazılmış. Ayrıca senaryo yazılırken aynı romandan uyarlanan George M. Cohan imzalı, roman ile aynı ismi taşıyan tiyatro oyunundan da faydalanılmış. Pete Walker’ın yönetmenliğini üstlendiği İngiltere yapımı film, usta aktörler Vincent Price, Christopher Lee, Peter Cushing ve John Carradine’ın bir arada oynadığı yegâne yapım olarak dikkat çekiyor.
Öteki Sinema için yazan: Murat Kızılca
Amerikalı yazar Kenneth Magee (Desi Arnaz Jr.), yazdığı son romanın imza günü için İngiltere’ye gelir. Buradaki yayımcısı Sam Allyson (Richard Todd) ile konuşurken “Wuthering Heights” ayarında bir romanı 24 saat içerisinde yazabileceğini iddia eder. Fırsatı kaçırmayan Allyson, bunu 20.000 dolarlık bir bahse dönüştürür. Yazmak için yayımcısının sahip olduğu, Galler bölgesindeki boş bir malikâneye giden Magee, mekânın hiç de söylendiği gibi boş olmadığını görür. Kendisini takip eden genç bir kadın, evin bakıcısı olduklarını söyleyen yaşlı bir çift ve daha sonra belli zaman aralıklarıyla kendi anahtarlarını kullanarak eve giren üç yabancı adam, devamlı birbirleriyle çelişen hikâyeler anlatarak genç yazarın kafasını karıştırır. Evde bulunanların sırayla ölmeye başlamasıyla işin rengi değişir.
House of Whipcord (1974), Frightmare (Cover Up, 1974) ve Schizo (1976) gibi birbirinden ilginç korku filmlerinin altında imzası bulunan 1939 doğumlu Walker’ın yönettiği son film olma özelliğini de taşıyan House of the Long Shadows, yönetmenin filmografisinde farklı bir yere konumlanıyor. Daha önceki filmleri kimi zaman istismara kayan, dönemine göre yenilikçi sayılabilecek girişimlerde bulunmaktan çekinmeyen, basit, ucuz ama alt metin açısından zengin gibi sıfatlar ile süslenmeye müsaittir. Yazıya konu olan House of the Long Shadows ise Hammer’ın ve Amicus’un klasik hayaletli ev korkularını anımsatan, tam bir 70’ler gotik korkusu.
Korku ikonları Vincent Price, Christopher Lee, John Carradine ve Peter Cushing’in sadece varlıkları bile filmi renklendirmeye yetecekken, her birinin ekstra performans sergileyerek kelimenin tam manası ile şov yaptıkları House of the Long Shadows, bir döneme adlarını altın harflerle yazdıran ustaların bir anlamda resmi geçidine dönüşüyor. Hele her birinin malikâneye girdiği sahneler, ustaların ismine layık bir şekilde özenle hazırlanmış. Kapı gıcırtısının ardından, açılan kapıdan karanlık malikâneye süzülen loş ay ışığında büyüyen uzun bir gölge arz-ı endam eder içeriye önce (ki filmin isminin ‘Uzun Gölgeler Evi’ olmasının sebebi bu yüzdendir belki de). Daha sonra bütün endamı ile Cushing boy gösterir, çakan şimşeğin güçlü ışığı altında. Price’ın ve Lee’nin malikâneye girişleri de farklı değildir. Hele ki Price’ın içeriye girdikten sonra söylediği “I have returned…” (Geri döndüm!) sözü pek manidar.
House of the Long Shadows, dur durak bilmeyen ‘twist’leri ile seyirciyi ters köşeye yatırmayı hedefleyen bir film. Ancak birçoğu artık klişeleşmiş bu ‘twist’ler, günümüz seyircisi için çok da şaşırtıcı olmayacaktır şüphesiz. Bunu bir kenara koyduğumuzda, Pete Walker’ın önceki filmlerinden ödünç alıp buraya yapıştırdığı cinayet sahneleri öne çıkıyor. Dönemine göre sertlik dozajı hiç de fena olmayan bu sahnelerin eskidiğini söylemek pek mümkün değil.
Vincent Price, Christopher Lee, Peter Cushing ve John Carradine gibi ustaları bir arada, karşılıklı oynarken izlemenin verdiği keyif, Pete Walker’ın hiçbir filminde vazgeçmediği sert cinayet sahneleri, içinde büyük aile sırları barındıran terk edilmiş eski bir malikâne ve durmaksızın devam eden ‘twist’ler gibi ana başlıklar ile özetlenebilecek House of the Long Shadows, 70’lerin gotik korkularını sevenleri memnun etmekte sıkıntı yaşamayacaktır.
House of the Long Shadows fragman. Tıklayın, izleyin.
