“Kendinin başarılı olduğunu hayal et! İradeni kullan ve amacına odaklan. İrade sahibi olmak ve iç disiplin seni başarıya yönelten bir faktör olabilir. Başarılı insanlar büyük düşünür, ileri hareket eder. Yaşamın adil olmadığını kabul et. Başarısız olamazsın!”
“Kaşıntı, isilik, sulu gözler…”
How I live Now, 2013 İngiliz yapımı, yaklaşık 100 dakikalık bir drama. 2004 tarihli Meg Rosoff’a ait aynı isimli romandan uyarlama olan yapım hayatı keşfetmeye ve anlamaya çalışan bir genç kızın irade ve hayatta kalma mücadelesini konu ediyor.
Elizabeth, kendi adlandırmasıyla Daisy, kafasının içindeki sesleri yaşadığı hayatla bir türlü örtüştüremeyen on yedi yaşında Amerikalı bir kızdır. Babası, onu İngiliz kuzenlerinin yanında yazı geçirmesi için İngiltere’nin ücra bir kasabasına gönderir. Daisy kulağında kulaklıkları, kafasında iradesini kontrol etmesi gerektiğini söyleyen sesleri ile on dört yaşındaki kuzeni Isaac tarafından hava alanında karşılanır. Genç kız gerçek bir mücadelenin ve aşkın bağrına düştüğünden habersizdir. Ta ki süregelen iç savaş alevlenip insan, insanı ve doğayı öldürmeye başlayana kadar. Daisy gerçek yaşamı ve hayatta kalmanın ne demek olduğunu geç bulup çabuk kaybettiği aşkını geri kazanmaya çalışırken öğrenecektir.
Filmin yönetmenliğini “The Last King of Scotland” ve “State of Play” gibi yapımlardan da hatırlayacağımız Kevin Macdonald üstlenmiş. İngiltere’nin yeşilliğiyle süslenen yapımın oyuncu koltuğu genç yeteneklere emanet… Lovely Bones’un çocuk ruhu Saoirse Ronan burada iradesiyle savaş halindeki Daisy olarak çıkıyor karşımıza ve içten oyunculuğu ile dikkatleri üzerine çekiyor. Ona Tom Holland, George Maccay ve ilk uzun metraj oyunculuk deneyimiyle küçük yıldız Harley Bird eşlik ediyor. Yapım sakin bir dille başladığı yolculuğuna yine emin adımlarla ve anlatmak istediğini sade bir dille anlatarak ilerliyor ve aynı şekilde sonlanıyor. Daisy’nin gözünden savaşı, karmaşayı ve insanın insana dolayısıyla yaşama verdiği zararı dillendiriyor. Beyaz perdeye çok kereler aktarılan bir konu aslında, hayatta kalma… Bir çocuğun, savaşın içinde göğüs göğüse çarpışan bir askerin ya da bir annenin gözünden bize aktarılan bu tema bu kez hayatı kendi kafasının içinde döndüren bir genç kızla karşımızda. Fakat bu anlatının diğerlerinden bir farkı var. Seyri kanla boyamıyor yapım. Kopan kollar, bacaklar görmüyorsunuz. Ölü, donuk bedenler birkaç sahne ile gösterime katılıyor belki lakin Daisy’nin duyguları kanlı bedenlerden daha öncelikli tutuluyor. Seyirci kanla irite olmadan savaşı ve o kirli havasını içine aynı derece de çekebiliyor. Tabi ben aksiyonu ve kanı tercih ederim diyenler hariç.
Savaş her yerde… İçimizde, dışımızda, kazandığımız parayı bize verenlerin ellerinde, hırsımızda… Daisy bunu İngiltere’nin ücra bir köşesinde fark ediyor. Peki ya biz?
Yaşamın gerçek iradesini ve insan olmanın nerede başlayıp nerede bittiğini bilmek için nereye gitmemiz ve neyi görmemiz gerekiyor?
“Savaştan önce ben, aptalca şeyler için irade gücümü kullanırdım. Çikolata yememek gibi… Sanırım kendimi kontrol edebilirim diye düşünüyordum. Belki o zaman etrafımdaki dünya anlamlı hale gelmeye başlayacaktı. Galiba o zamanlar ben bayağı saftım. Savaş boyunca biz, hepimiz öğrendik ki; olayların olma sebebini aramayı bırakmalıyız!”
Türkiye’de henüz vizyona girmeyen yapımı bir şekilde bulup izlemeniz şiddetle tavsiye edilir. Huzurla kalın! İyi seyirler…
How I Live Now Trailer