The Brutalist (2024)
The Brutalist (2024), seyirciyi kendi dehlizlerine çeken, ana karakterinin ruh durumu ile kalbinizin bir nevi izometri yakalamasını sağlayan bir film. Adrien Brody birçok sahnede devleşiyor.
alt kültür sinema yayını
The Other Side of the Door (2016)
Kapının Diğer Tarafı’na bilet alırsanız, sıkılmaz, finale kadar irkilerek ve üzülerek izlersiniz ancak ortada “yılın korku filmi” denilecek bir durum yok.
Kült Filmler Zamanı: Horrors of Malformed Men (1969)
Kült Filmler Zamanı'na adeta beyin yakan, kötü şöhretli bir Japon filmiyle devam ediyoruz: Horrors of Malformed Men (1969). Öteki Sinema konseptine bu kadar çok uyan film az bulunur!
Köyden Kente Göçen: Gurbet Kuşları (1964)
Gurbet Kuşları filminin o kadar çok ucuz taklidi yapılmıştır ki, filmin asıl misyonu İstanbul’un ne kadar kötü olduğunun Anadolu insanına anlatılması olmuştur.
İblis’in Oğlu: 13. Vahşet (2013)
Ancak iflah olmaz kötü film hayranlarının sevebileceği İblis'in Oğlu: 13. Vahşet, düşük bir bütçeyle, dar bir kadro ve tanınmamış genç oyuncularla kotarılan bir slasher...
The Boy / Lanetli Çocuk (2016)
The Boy, tamamen finaldeki sürprize bel bağlayan zayıf bir öyküye sahip, hatta 10-15 dakikalık bir kısa filmi ancak kurtarabilecek bir öykü.
The Martian / Marslı (2015)
The Martian, tıpkı Disney menşeli Zor Saatler (The Finest Hours) gibi bir felaketten “aileyle izlenecek patlamış mısır filmi” çıkarmaya çalışıyor.
Hush (2016)
Harika bir kurguyla dinamik bir yapıya kavuşan Hush, aklınızı cebinize koyup kendinizi filme teslim ederseniz heyecanla izleyebileceğiniz bir korku filmi.
The Invitation (2015)
Oyuncuların üstüne düşen görevi layıkıyla yerine getirmesi ve süper inandırıcı karakterler yaratması sonucu, başından sonuna kadar ilgiyle izlenen bir film olmuş The Invitation.
Zulüm (1972)
Zulüm, hangi düşüncenin eseridir ve nasıl olur da “en iyi film” olarak ödüllendirilir, anlamakta hayli zorlandığımı söylemeliyim.
Ölümcül Oyun / Goodnight Mommy (2014)
Ölümcül Oyun’un bazı sahneleri yılın en korkunç sahneleri olmaya aday, o denli ustalıklı bir rejiye sahip. Bu filme korkmak, hatta korkudan donakalmak arzusuyla gidenler kesinlikle pişman olmayacak.
Ankara Ekspresi (1971)
Ankara Ekspresi’nin değil ödüle layık görülmesi, çekilmiş olmasının bile harcanan emeğe yazık edildiği düşüncesini zihnimden atamadığımı söylemeliyim.
Kült Filmler Zamanı: The Unknown (1927)
Sessiz sinema filmlerini sever misiniz? Sessiz sinemanın siyah-beyaz kurmaca klasiklerine bir şans verin derim ben. Başlamak için de Tod Browning’in The Unknown u (Bilinmeyen, 1927) iyi bir seçim.
Kurşun Memed (1971)
Kurşun Memed, "Yılmaz Atadeniz-İrfan Atasoy-Melih Gülgen" evrenine meraklı olanların severek izleyebileceği orta halli bir avantür...
Chuck Norris vs. Communism (2015)
Chuck Norris, Van Damme ve Bruce Lee ile Devrime Giden Yol. 1980’li yıllarda Romanya, bir anda kaçak olarak ülkeye sokulan Batılı filmlerin VHS kasetlerinin akınına uğrar.
Kült Filmler Zamanı: Eyes Without a Face (1960)
Eyes Without a Face (1960) bugün hem Fransız sinemasının hem de genel olarak korku ve dehşet sineması tarihinin en önemli filmlerinden biri olarak kabul ediliyor.
Kült Filmler Zamanı: Black Sunday (1960)
Black Sunday (1960) bugün tüm otoriteler tarafından bir fantastik sinema şaheseri, bir korku klasiği olarak kabul görüyor. Bunun en önemli nedeni, her daim ilk günkü tazeliğini koruyan benzersiz atmosferi...
Bir Mahpushane Destanı: Linç (1970)
“Mahpushane”ler, siyasi veya adi suçlularıyla toplumun bilinçaltıdır. Orası halının altına süpürüp bir daha görmek istemediğimiz şeylerle doludur. Suç üzerine derinlemesine bir analiz yapma yeteneğinden yoksun oluşumuz, daha da kötüsü, suçun sebeplerini anlamayı onu onaylar duruma düşmemek için reddettiğimiz, bilinen gerçekler. Hele cezalandırmayı
Hayat Mı Bu (1972)
Kaynağı belirsiz zenginliğin kabullenilmesi ve emek sömürüsünün gizlenmesini sağlayan, zihinleri geriletici ve asıl amacı gerçeği gizlemek olan kültür endüstrisi ürünü bir filmdir Hayat Mı Bu.
Kült Filmler Zamanı: Blind Beast (Môjû, 1969)
Klasik okumalara ilaveten “Blind Beast”i (Môjû, 1969), Ödipal Kompleks (anne-oğul) ya da Stockholm Sendromu (tecavüzcü ve tecavüze uğrayan mağdur ilişkisi) üzerinden okumak mümkün.
Kült Filmler Zamanı: The Tenant (1976)
“The Tenant”ın en iyi sahnesi, Trelkovsky’nin ilk kez ortak tuvaleti kullanmaya gittiği o tüyler ürpertici bölüm. O sahneden itibaren ipler tümden kopuyor ve kuşku yerini dur durak bilmeyen bir dehşete bırakıyor.