The Brutalist (2024)
The Brutalist (2024), seyirciyi kendi dehlizlerine çeken, ana karakterinin ruh durumu ile kalbinizin bir nevi izometri yakalamasını sağlayan bir film. Adrien Brody birçok sahnede devleşiyor.
alt kültür sinema yayını
Müslüm Baba’nın Evlatları (2013)
Müslüm Baba'nın Evlatları kendini seyrettirmesini, seyredene dokunmasını bilen bir film. Filmin söylemek istediği şeyler var ve keşke daha fazlasını söyleseymiş.
Locke (2013)
Locke, matematiği tutan, tavında bir tek mekân gerilimi olarak karşımıza çıkıyor. İddiasız ama tadı damakta kalacak cinsten!
Last Night (1998)
Sürprizlerden uzak, sakin bir film izlemek isteyenler 1998 yapımı Son Gece'yi hala seyretmedi ise mutlaka göz atsın.
Eraser (1996)
Eraser, 90’lar sonunda düşüşe geçen aksiyon filmlerinin son başarılı örneklerinden birisidir.
Idiocracy (2006)
İnsanoğlu korkutucu bir hızla aptallaşıyordu. En büyük akıllar ve kaynaklar, saç dökülmesini önlemeye ve ereksiyon halini uzatmaya harcanıyordu!
Moebius (2013)
Kim Ki Duk, Arriang filminde bizlere gösterdiği depresyon halinden bana kalırsa hala kurtulamamış gibi görünüyor.
Chronik der Anna Magdalena Bach (1968)
Gustav Leonhardt’ın aktör ve yorumcu olarak katılmasıyla filmin sloganı haline gelen Bach’ın tamamen müziğine odaklanılmasının ne anlama geldiğinin ilk ipucu verilmektedir.
Wrong Cops (2013)
Quentin Dupieux’un sineması her bünyeye hitap etmiyor ama takibi keyifli bir külüstüre binmek isterseniz, Wrong Cops ideal bir seçim olabilir!
Shark Night (2011)
Oldukça uçuk konulu bir filmde Scream serisinde yıllardır anlatılan onca klişeyi, bir arada görüp de sıkıntıdan ırak, keyifli bir doksan dakika geçirmek istiyorsanız Shark Night izleyin.
Qissa: The Tale Of A Lonely Ghost (2013)
Irrfhan Khan ve Tillotama Shome’nin müthiş oyunculuklarıyla etkileyiciliğini arttıran Qissa: The Tale Of A Lonely Ghost, Toronto’dan ve daha pek çok festivalden ödülle döndü.
Haunter / Hayaletli Ev (2013)
Hayaletli Ev türe yeni bir soluk getirmeyi amaçlıyor ama temayla uyumsuz bir meseleyi işin içine soktuğu andan itibaren giderek zayıflıyor.
Paganini (1989)
Cinsel isteklere yoğunlaşılmış, anlar dönemden ziyade daha bir önem kazanmış, dönemin diğer figürleri yerine bir evlat sevgisi daha fazla yer kaplamıştır metinde.
The Amazing Spider-Man 2 (2014)
Mark Webb çıtayı düşürmeden, ilk filmden biraz daha duygusal bir filmi eli ayağı düzgün biçimde kotarmış. Eğer bir süper kahraman filminden çok fazla şey bekliyorsanız, beklentilerinizi biraz düşürmeyi deneyin.
Messengers 2: The Scarecrow (2009)
Messengers 2: The Scarecrow türün hayranlarını çok tatmin etmese de keyifli vakit geçirmelerine vesile olabilir.
The Protector 2 (2013)
Nihayetinde The Protector 2, Tony Jaa ve saz ekibi adına düzenlenen son akşam yemeği gibi bir şey.
Going to Pieces: The Rise and Fall of the Slasher Film (2006)
Going to Pieces, tam anlamıyla tatmin edici bir belgesel olmasa bile türe aşina olmayanlar için giriş dersi niteliğinde iyi bir başlangıç olabilir.
Demolition Man (1993)
Öteki Sinema olarak bir diğer Stallone şaheseri ile karşınızdayız: Demolition Man. Bu filmle yolunuzun kesişmemiş olmasına imkan yok.
The Babadook (2014)
The Babadook, bütçesi gibi iddialı olmayan, küçük bir film. Gene de başrol oyuncularının hatırına, fazla bir beklentiye girmeden izlenebilir.
Marnie (1964)
Marnie her ne kadar erkeklerden nefret etse ve bir erkek tarafından asla yenilgiye uğratılamayacağını düşünse de, kendi doğasından yani feminen tarafından kaçamamaktadır.
The Net (1995)
100 kişiye sorduk; bu filmi kimse hatırlamıyor! Sandra Bullock denince akla gelen en son şey bile değil The Net.