The Brutalist (2024)
The Brutalist (2024), seyirciyi kendi dehlizlerine çeken, ana karakterinin ruh durumu ile kalbinizin bir nevi izometri yakalamasını sağlayan bir film. Adrien Brody birçok sahnede devleşiyor.
alt kültür sinema yayını
This is The End (2013)
This is the End filminin mizahı çok zeki değil ama bir Amerikan Recep İvedik’i ile de karşı karşıya değiliz şükürler olsun.
Dead in Tombstone (2013)
Dead in Tombstone; bu menüde keşfedilecek yeni bir şeyler yok, sadece Danny Trejo gibi birkaç eski dost var! Fazlası değil!
X-Men Çizgi Dizi (1992–1997)
Ötekilerin, dışlananların, korkulan, bilinmeyen, tanınmak istenmeyen toplum üyelerinin asıl kahramanlar olduğu bir çizgi filmdi X-Men.
Five Fingers of Death (1972)
Takvim yapraklarını kopardığımız yere tükürükleyerek birer birer yapıştırıp, 42 yıl öncesine dönelim. Biliyorum, elimizin altında bir DeLorean olsaydı, işimiz çok daha kolay olurdu ya, neyse… Malumunuz, benim jenerasyonumun dünya gezegenini arşınlamaya başlamasına uzunca bir süre var daha o vakitler. Dönemin sükse yapmaya
Jungfrukällan / The Virgin Spring (1960)
Bergman aslında Tanrı’nın gölgesinde insan doğasını sorguladı. The Virgin Spring işte bu sorgulamaların en güçlü olanlarından biri.
Man of Tai Chi (2013)
Man Of Tai Chi, uzunca bir süre sonu gelmeyecekmiş gibi gözüken 80’ler ruh çağırma seanslarının gevrek bir örneği.
Bir Pasolini Şaheseri: Il Decameron (1971)
Pasolini gibi aykırı bir yönetmenin filmografisinde yeralan ve mutlaka izlenmesi gereken harika bir film Il Decameron...
The Canyons (2013)
Festivalin kapanış gecesi filmi The Canyons, bu senenin merakla beklenen filmlerinden biriydi.
Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom (2003)
Tipik bir Ki-duk Kim filmi olarak nitelendirebilecek yapımda nicelik olarak az olan diyalogun eksikliği yoğun mizansen ve sembol kullanımı ile kapatılmaya çalışılmış. (Bom Yeoreum Gaeul Gyeoul Geurigo Bom)
Oblivion (2013)
Aradığınız bilim kurgunun yeni çağına erişmek ise Oblivion bu misyonun filmi değil ama iyi kotarılmış, seyredilesi bir film.
Lord of the Flies (1963)
Lord of the Flies: Çocuk oyunculardan kurulu bir ekibi, bu kadar güzel idare edip, istenileni bu kadar güzel elde edebilmek Peter Brook’un başarısı olsa gerek.
Deli Yusuf (1975)
Atıf Yılmaz'ın 1975 yılında sunduğu üç filmden biri olan 'Deli Yusuf', absürt, absürt olduğu kadar da özgün ilginç bir seyirliktir.
Akira (1988)
TOMA'lar tazyikli suyla kalabalığı dağıtmaya çalışıyor. Hayır, 2013 İstanbul’u değil, 2019 Tokyo’sunda geçen Akira filminin bir sahnesi bu.
Kynodontas (2009)
Bir film düşünün ki sinema tarihinin belki de en psikopat ailesini, olabildiğince duru bir dille, sakinliğini hiç kaybetmeden anlatsın bizlere. Ailenin tamamına psikopat demek belki pek doğru olmaz ama babanın ve onun etkisindeki annenin normal olmadığını gönül rahatlığıyla söyleyebiliriz. Açılışından son sahnesine
End of the Line (2007)
End of the Line, üzerine hafif Red State damlatılmış bir metro korkusu olarak tasvir edilebilir ama onun aksine katıksız bir korku filmi
Nosferatu (1922)
Zombiler, kurt adamlar ve vampirler; edebiyat ve ardından sinema dünyasının fantastik alt türleri içinde en bilindik korku figürlerdir. Yoğun bir hayran kitlesi olan bu alt gruplar içinde, zaman zaman biri popülerleşir ve belirli bir süre o tür ile ilgili eserler daha yoğun
Raise the Red Lantern (1991)
Raise the Red Lantern, 1920’li yıllarda Çin’de, zengin bir adamın 4. karısı olarak yeni bir hayata başlayan Songlian’ın bir sene boyunca yaşadıklarını konu alıyor.
Shi Gan / Time / Zaman (2006)
Kendi sinemasını yaratmayı başaran yönetmenin 2006 yapımı Shi Gan adını taşıyan filmi bazı açılardan farklılık gösteriyor gibi görünüyor.
Rabia (2009)
Rabiacılar bir de film mi yapmış demeyin... Film Kolombiya, Meksika ve İspanya ortak yapımı ve İspanyolcada rabia, öfke demek.
Şeytan-ı Racim (2013)
Şeytan-ı Racim fiyakalı isminin seyircide uyandıracağı ilgiden medet uman, ambalajın dolu durması için, içine bolca hava basılmış bir yapım.