The Brutalist (2024)
The Brutalist (2024), seyirciyi kendi dehlizlerine çeken, ana karakterinin ruh durumu ile kalbinizin bir nevi izometri yakalamasını sağlayan bir film. Adrien Brody birçok sahnede devleşiyor.
alt kültür sinema yayını
Carrie (1976)
Take Carrie to the prom. I dare you! Hiç kuşkusuz Stephen King, gerilim hikayeleri dendiğinde akla gelen en önemli isimlerden birisidir. Yarattığı eşsiz karakterler, büyülü atmosferler, okuyucularının hayal dünyasıyla da bütünleştikçe çok daha büyük bir keyif verir. Onun yazdığı her bir eser
Don’t Go in the House (1979)
Quentin Tarantino'nun favori 'slasher'ı olarak da bilinen Don’t Go In The House’u, bütün eksik yönlerine rağmen sıkılmadan, severek izledim.
The Dark Knight Rises (2012)
Filmin aşırı rahatsız edici tempo ve kalabalık sorununu da geçtim, düpedüz rezil hatalar ve 'plot hole' dediğimiz senaryo boşlukları ve ucuzluklar da herşeyin üzerine tuz biber ekiyor.
300 (2006)
"Kavgacı Manyaklar" tabiri Spartalılar için uygun bir ifade olabilir. Şayet bundan süphe edenlerin 300 filmini görmeleri yeterli olacaktır.
Young Frankenstein (1974)
Young Frankenstein kaliteli ve yıllara meydan okuyan mizahın en iyisi olmasa bile çok başarılı örneklerinden.
The Brother From Another Planet (1984)
Mutlaka izlemeye çalışın çünkü hayatla bir derdi olan The Brother From Another Planet gibi çılgın işlerle karşılaşma şansımız gittikçe azalıyor.
Nomads (1986)
Nomads, gözden kaçırılmaması gereken karanlık bir film. 80'lere ait o anlaşılmaz büyüden keyif alıyorsanız izleyin, pişman olmayacaksınız.
In The Mouth of Madness (1994)
In The Mouth of Madness, gerçeklik ile delilik arasında bulunan sınırın yakınlarında yani kısacası deliliğin dağlarında gezinmek isteyenler için.
The Dark Knight Rises / Kara Şövalye Yükseliyor (2012)
Son yılların detayları tırtık tırtık eden en önemli serilerinden biri, son halka The Dark Knight Rises ile son buldu.
Harry Brown (2009)
İlk bakışta “Bir İngiliz Gran Torino’su” izlenimi veren Harry Brown, kötü reklamcılığa kurban gitmiş bir film.
Long Weekend (1978)
Long Weekend, Avustralya korku sinemasının sıkça başvurduğu şehirlilerin kırsalda yaşayanlarla mücadelesini anlatan ‘slasher’lardan biri gibi başlıyor.
Filth and Wisdom (2008)
Filth and Wisdom, oyuncuların hayatından küçük kesitler barındıran ve kilit etkilenim noktalarını işaretleyen karmaşık bir yapıya sahip.
Greystone Park / Tımarhane (2012)
2012 yılı mahsulü Greystone Park, Oliver Stone'un oğlu Sean Stone tarafından yönetilmiş olan ABD yapımı bir buluntu film örneği.
Chronicle / Doğaüstü (2012)
Josh Trank'ın ilk uzun metrajlı “gerçek kamera görüntülerini bulduk” filmi Chronicle / Doğaüstü, klişeler üzerine inşa ediliyor.
ATM (2012)
Yönetmen David Brooks ilk uzun metrajı ATM filminde “büyük fikirden yola çıkılarak çekilmiş düşük bütçeli film” yapmayı deniyor.
Neon Maniacs / Gece Yaratıkları (1986)
Süper Korku Hayatının bir kısmını VHS kiralama dükkânlarının raflarına bakarak geçirme şansına erişmiş olan korku severler için, hiç kuşkusuz Neon Maniacs’ın (nam-ı diğer Gece Yaratıkları) maneviyatı büyüktür. Nitekim video dükkânlarının en çok satanlarının bulunduğu korku kategorisine “süper” ön ekini konduran iki filmden
Mientras Duermes / Sleep Tight (2011)
Mientras Duermes / Sleep Tight, mutluluktan intikam almanın derdine düşmüş "kötü bir adamın" hikayesini anlatıyor.
Bread and Circus (2003)
Bread and Circus hasta ruhlu, mide bulandıran, kafaların kolların havada uçuştuğu, bol bol çeşitli salgıların ekranı kapladığı ucuz bir film.
Brief Encounter (1945)
Aşk ve ihanetin anatomisini bir kadının gözleriyle ve iç sesiyle ifade eden Brief Encounter gibi etkileyici bir başyapıtı kaçırmayın.
Indie Game: The Movie (2012)
Indie Game: The Movie’nin meraklısına oyun yapımcılığı tadında bir film olduğunu zannediyorsanız çok yanılıyorsunuz, filmin derdi çok başka.