La Chiesa / The Church (1989)

1989 yılı mahsulü La Chiesa, Michele Soavi tarafından yönetilmiş olan İtalya yapımı bir film. Uluslararası piyasadaki en bilindik ismi ise The Church. Onlarca diğer isminden bazıları; Demons 3, A Catedral, Cathedral of Demons, Demon Cathedral olarak sayılabilir.

The Church isminden de anlaşılacağı gibi kilise özelinden din olgusunu eleştiren bir film. Film Tutonic Knights olarak adlandırılan ortaçağ şövalyelerinin bir köye gelmesi ile başlıyor. Köyün rahibi köylülerden birkaçının şeytan tarafından ele geçirildiğini düşünüyor ve bütün köyün lanetlenmiş olduğunu söyleyerek kiliseden yardım istiyor. Kilise tarafından özel olarak görevlendirilen Tutonic Knights köydeki bütün canlıları öldürüp bir çukurun içine gömüyor. Çukurun üzerine dev bir haç yerleştirilerek mühürleniyor. Lanetin tekrar yeryüzüne çıkmasını engellemek için de üzerine bir katedral inşa edilmesine karar veriliyor. Filmin bundan sonrası günümüzde söz konusu katedralde geçiyor. Katedraldeki kitapları arşivlemek üzere görevlendirilen Evan isimli kütüphaneci katedralde bulduğu eski bir parşömenden yola çıkarak katedralin altında bir hazine ya da kendisine büyük bir güç sağlayacak bir bilgi peşinde katedralin zemin katında araştırmalara başlıyor. Yanlışlıkla lanetin dışarı çıkmasını engelleyen mührü açıyor. Mühür açıldığında katedralin mimarı tarafından yapılan otomatik bir sistem ile katedralin bütün çıkışları kilitleniyor. Serbest kalan kötülük o esnada katedrali gezmekte olan bütün ziyaretçileri etkisi altına alıyor ve ölümler başlıyor.

Bir filmi izlemeden önce genelde o film hakkında olumlu ya da olumsuz bir önyargı ile otururuz ekran başına. Bunun daha önce çok sağlam bir filmini izlediğimiz yönetmen, çok sevdiğimiz bir oyuncu ya da çok sevdiğimiz bir türe ait olması gibi çok çeşitli sebepleri vardır. Bu film söz konusu olduğunda beklenti çıtamı bir hayli yüksekte tutmuştum ve bunun birden fazla sebebi vardı. En başta filmin yönetmeni Michele Soavi saygı duyduğum bir yönetmendir. Dario Argento, Lamberto Bava ve Terry Gilliam gibi usta yönetmenlerin filmlerinde çeşitli görevler alarak bu işi birinci elden öğrenmiştir. Filmin senaryosunu ise Dario Argento ve Michele Soavi beraber yazmışlar. Müzikler ise Philip Glass, Emerson, Lake and Palmer grubundan tanıdığımız Keith Emerson ile The Goblins tarafından yapılmış. Emerson ve The Goblins, Dario Argento filmlerine yaptıkları unutulmaz müzikler ile biliniyor. Özellikle Keith Emerson’un Inferno (1980) ve Claudio Simonetti önderliğindeki The Goblins’in Suspiria (1977) filmlerine yaptıkları müzikler senelerce unutulmayacak başyapıtlar. Bütün bu faktörlerin bir arada bulunması kalburüstü bir film izleyeceğim izlenimi uyandırmıştı bende. Nitekim film gayet başarılı ortaçağ sahneleri ile açılıyor. Hikâyesinin temelini sağlam bir kazığa bağlayan film gittikçe yükselen temposunu özellikle ilk bir saatlik dilimde koruyor. Son çeyreğe girildiğinde yer yer tempo sorunları baş gösteriyor. Hikâyedeki bazı gereksiz ayrıntılara odaklanılması bunun en etkili nedeni. Ama bu eksiklikler filmi izleme keyfini bozamıyor.

Oyunculuklar gayet başarılı, özellikle katedralin başrahibi ve henüz 14 yaşındaki Asia Argento (Lotte) diğerlerinden bir adım daha öne çıkıyor. Müzikler için kötü bir şeyler söylemeye benim gücüm yetmez. Ölüm sahneleri korku filmi severleri memnun edecek kadar yaratıcı ve gore. Filmin atmosfer konusunda da hiçbir sıkıntısı yok. Soavi o konuda da gayet başarılı. Verilmek istenen kötülük hissi filmin tamamına sinmiş durumda. Ama bütün bunların dışında filmin en büyük silahı görselliği. Sinematografi ve yönetim açısından birbirinden yaratıcı ve heyecan verici sahneler ardı ardına geliyor. (Burada Lisa ile serbest kalan zebaninin seviştikleri sahneyi özel olarak anmak istiyorum.)

Sonuç itibarıyla The Church İtalyan korku sinemasına aşina bünyeler için gerçekten zevkli bir deneyim olacaktır. Tempo ve hikâyedeki bazı aksaklıkları göz ardı etmek kaydıyla.

Öteki Sinema için yazan Murat Kızılca