Geride bıraktığımız 6 ay boyunca oldukça hareketli bir sinema vizyonuna sahiptik. 01 Ocak’tan günümüze kadar tam 50 yerli yapım sinemalarda gösterildi, toplam bilet satışı 16.169.932 adet olarak belirlendi.
2014, Türk sinemasının 100. yılı ancak resmi tarihe pek güven olmaz. Osmanlı’nın ilk sinemacıları olan Manaki Kardeşleri nereye koyacağımıza hala karar vermiş değiliz ama benim vicdanım bu topraklarda sinemayı başlatanın onlar olduğunu söylüyor.
100. yılda şimdilik 50 film gösterilmiş, yıl sonuna kadar yeni bir rekor kırılarak 100 filme ya da daha fazlasına ulaşacağımızı düşünüyorum. Yerli film gösterimi açısından “ölü aylar” olarak adlandırabileceğimiz Temmuz ve Ağustos çıksın, yaz boyunca çekilmiş, post prodüksiyonu tamamlanmış filmler bir bir gösterime çıkacak.
Peki şimdiye kadar gösterilen 50 film bize ne söylüyor? Bu üretim artışının film kalitesine etkisi ne? Seyirci koşa koşa sinemaya mı gidiyor?
Güzel ve yalnız ülkemin her işi tuhaftır. Zengini çok zengini, fakiri çok fakirdir. Alakaya çay demlemesem de gişe rakamlarında da buna benzer bir sonuç var. Satılan 16 milyon biletin 7.2 milyonu Recep İvedik serisinin 4. filmi için kesilmiş… Bu neredeyse toplam bilet satışının yarısı, yani Şahan Gökbakar demiş ki; Ben tek, siz hepiniz!
Hesap yapmayı epey kolaylaştıran bu 50 filmlik listenin, gişede kazandığı başarıya göre, ilk 25’inde 11, sonraki 25’inde ise sadece 3 komedi filmi var. İlk 10’da 6 film, ilk 5’te 4 film komedi türünde… Yani bir kez daha değişmez sonuç; Türkiyeliler sinemaya gülmek için gitmiş.
Elbette, bu sonuç için “cahil ve aptal” diyerek seyirciyi suçlamak kolaycı bir yaklaşım. Çoğu sinema yazarı bu tuzağa düşüyor. Neyse ki, Kış Uykusu sayesinde bu iddiayı çürütmeyi deneyebiliriz. Nuri Bilge Ceylan’ın, Kış Uykusu filmi bu 50 filmlik listede, gişe sıralamasında 9. sırada… 2 haftada 166.000 seyirci toplayan, 3 saat 16 dakikalık ve hiç komik olmayan bu film, iyi filmlerin her zaman kendi seyircisini bulacağını ispatlıyor. Yine festivalde yarışmış ve ödül kazanmış bir başka film, İtirazım Var listenin 10. Sırasında…
Neden böyle olduğuna dair geçmiş yazılarımda yaptığım tespitler geçerliliğini koruyor. Festivaller ve jürileri o kadar kötü filmlere olmadık ödüller verdiler ki, seyircide tamamen olumsuz bir “ödüllü film” algısı oluştu.
Bana göre bu kısa yarıyıl karnesi çok ferahlatıcı değil. Evet, rekor sayıda film çekilmiş, bu filmlerden biri tüm zamanların seyirci rekorunu kırmış, salonların yüzü gülmüş ancak listenin ilk 5 filminin (4’ü komedi), 16 milyon biletin 13 milyonunu satmış olması sizce de garip değil mi? Geri kalan 45 film, 5 milyonluk bir bilet satışına sıkışmış. Daha da acıklı bir istatistik; 50 filmden 12’sinin yani neredeyse %25’inin 10.000 seyircisi bile olmamış.
Görünen köy klavuz istemiyor ama ben bir toparlayayım istedim; film yapanı da batanı da çok olan bir 6 ay geçirmişiz. Dağıtımcılar tarafı da epey fırtınalı, Fida Film cephesinde yaşananlar iç karartıcı ancak o başka bir yazının konusu…
Ne diyelim; başımızda da, gişemizde de Recep’ler var, halk onları seçiyor, bize daha iyi filmler yapmak düşer. İyi Pazarlar ve sinemayla kalın.
*İstatistikler için Boxofficeturkey.com sitesinde yayınlanan listelerden faydalanılmıştır.