“Sanat dünyanın değiştirilebilir olduğunu göstermek zorundadır ve değişime yardım etmelidir” –Ernst Fischer
Tartışmalı Zeitgeist serisi ve hareketi üçüncü film ile devam ediyor. Daha önce din, ekonomi, 9/11 gibi konulara el atan Zeitgeist yine izleyiciyi şaşırtmayı biliyor.
Dünyanın bir çok ülkesinde milyonlarca insan tarafından izlenmiş, büyük yankı uyandırmış ve kendi çapında bir uyanış hareketi başlatmış Zeitgeist belgesellerinin üçüncüsü Moving Forward (Yol Almak) 15 Ocak 2011’de 60 ülkede, 20 dilde, aynı anda, daha önce olduğu gibi internet üzerinden bedava yayınlandı.
Tartışmalı serinin üçüncü filmi Moving Forward (Yol Almak) tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de büyük başarı yakaladı. Beş ilde yapılan gösterimlere ilgi büyük oldu. Küresel bilinçlendirmeyi amaçlayan filmde insan doğası, parasal ekonominin yol açtığı çevresel yıkım gibi konular ele alınıyor ve çözüm önerileri sunuluyor.
Gerçekten hayal kırıklığı oldu ‘moving forward’
1. ve 2. bölümlerinde çok detaycı ve gerçekten ayrıntılarıyla etrafımızda dönen olayları anlatmasına rağmen son bölümünde gerçekçiliği bir kenara bırakıp film tadında çekilmiş …
Venüs projesine geçiş sürecini daha ayrıntılı ve gereçekçi ele alsaydı daha iyi olabilirdi …
Yazdıklarım kişisel görüşümdür destekleyen ve beğenen insanları tenzi ederim …
15 Ocak 2011’de yayınlanmış ve yeni olması gerekiyor ama ben içeriğinde daha önce izlediklerimden çok da farklı bir şey göremedim. Bunu izledikten sonra ikinci film “Zeitgeist Addendum” ve yaklaşık 1.5 yıl önce internetten indirip izlediğim “Zeitgeist 3 Movement”ın slaytlarla desteklenmiş sunumuna bir göz attım. Ardından izlediklerimin niye bu kadar tanıdık geldiğini hatırladım. Slaytlarla desteklenmiş filmde zaten burda söylenenlerin bir çoğu söylenmiş, Venüs projesi de 2. filmde anlatılmıştı ki üzerine daha farklı şeyler söylenmemiş bu 2.5 saatlik filmde. Daha çok sinemasal etki yaratmak için uğraşılmış gibi duruyor ki bu da seyirciye yeni bir şey vermiyor. Özellikle son sahneleri çok gereksiz ve kötüydü.
Yine de her Zeitgeist filminde olduğu gibi düşündürücü bir etkiye sahip. Ama günümüz sistemindeki karanlık ve umutsuz tasvirlerden sonra ne zaman Venüs projesine geçiyor ve sistemin kusursuzluğu anlatılıyor o zaman film inandırıcılığını kaybediyor. Zeitgeist hareketinin en büyük yanlışlarından biri de bu bence. İnsan faktörünü fazla hafife alması. Belgeselin başında genetikten girip sosyal yaşam faktörlerinden çıkarak insanlığı temize çıkarmaya çalışmaları bile fazla yapay ve inandırıcılıktan uzak geliyor. Ha bir de kendilerini etiketlerden arındırmak istiyorlar ama vaad ettikleri ütopik sistemi nerede nasıl kuracaklarını tam olarak anlayan varsa beri gelsin. Öyle bir anlatımı var ki insan, yeni bir gezegen buldular da orada bu sistemi başlatacaklar diye düşünüyor! Velhasıl yine çelişkilerle dolu ve tatmin etmeyen yeni bir Zeitgeist bölümü olmuş. Devamını bekliyoruz.