Ülkemiz kısa filmlerinin kasvetli, karamsar, Nuri Bilge Ceylan’vari yapısı ne söylersek söyleyelim bir süre daha devam edeceğe benziyor. Kısa filmleri de en az uzun metraj kadar seven seyirciler, maalesef farklı işler görmek için rotasını yurt dışına çevirmek zorunda.
Öteki Sinema için yazan: Nuri Şimşek
Hal böyleyken, içimizden birilerinin çıkıp farklı bir şeyler ortaya koyması doğal olarak mutluluktan havalara uçmamıza sebep oluyor. Sitemiz yazarı olduğu için söylemiyorum, Fatih Yürür’ün Zemin Kat filmi son zamanlarda izlediğim en güzel yerli kısalardan biri olarak dikkat çekiyor. Kötülük nedir, kötülüğün cezası nedir ve bu cezayı vermesi gereken kimdir gibi soruların zihinde dolaşmasına sebep olan bir film Zemin Kat.
Büyük kısmı tek mekan içinde geçen ve tek bir oyuncuyla çekilen Zemin Kat, senaryo olarak çok değişik bir şey vermiyor belki ama teknik başarısı ve hayattan, samimi ve rahat diyaloglarıyla seyircinin ilgisini hep sıcak tutuyor. Hemen hemen sıfır bir bütçeyle çekilen film, gerilla çekimlerle pişmiş bir ekibin elinden neler çıkabileceğinin güzel bir örneği. Mehmet Beşir Yıldırım, tek oyuncu olarak yer aldığı, özellikle yakın planların bolca kullanıldığı filmde vazifesini layıkıyla yerine getirmiş. Konuşma seslerinde küçük yapaylıklar dikkat çekse de genel olarak ses düzenlemesi ve müzikler çok yerindeydi. Zemin Kat’ın bahsedebileceğimiz tek negatif yanı, özellikle başlangıçta görülen bazı detay çekimlerin, seyircide ilerleyen dakikalarda bir yere bağlanacakmış gibi bir beklenti oluşturup sonra bunlara değinmemesi.
Çizgi roman geçmişi olan, hikaye ve senaryoları bulunan Fatih Yürür’ün ilk yönetmenlik deneyimi olan Zemin Kat, bir ilk iş için özellikle övgüyü hak ediyor. Eleştirmenliği ile zaten gönüllerimizde çok güzel yer edinmiş olan bu genç sinemacının yönetmen olarak imza atacağı yeni işleri de heyecanla bekliyoruz.